Veel bij paardentraining hangt af van sensibiliseren of desensibiliseren.
Maar hoe krijg je dit nu klaar als je een schrikkerig of zelfs zeer angstig paard hebt?
Of als je juist een paard hebt dat heel zwaar aan het been is of niet reageert op enige druk?
We zullen beginnen bij desensibilisatie.
Desensibilisatie is dus het minder gevoelig maken van het paard voor bepaalde bewegingen, geluiden, geuren, of objecten.
Ik ga natuurlijk niet voor alle mogelijke dingen de uitleg schrijven. Ik ga daarentegen uitleggen hoe je het paard laat wennen aan jezelf en je bewegingen aangezien dit de basis is en de technieken gelijkaardig zijn bij objecten en bewegingen en slechts geringe aanpassing behoeven bij geuren en geluiden.
De eerste desensibilisatie is het paard te leren wennen aan je aanwezigheid en je bewegingen te samen met je aanrakingen. Dit is iets zeer belangrijks dat je je paard overal kan aanraken met praktisch geen protest tot gevolg.
Als je een nieuw paard hebt gekocht of een veulen hebt gekregen is het belangrijk om het paard snel te leren wennen aan je regelmatige aanwezigheid. Dit doe je door gewoon tijd door te brengen in de buurt van het paard. Lees je graag een boek? Doe dat in de wei. Je zet je gewoon en wandelt af en toe wat rond. Laat het paard jou verkennen. Laat het dichter bij komen en aan je ruiken. Raak het paard zelf niet aan in het begin. Doe wat speciale dingen om de aandacht te trekken zodat je paard je enkele keren van naderbij wil bekijken. Maar neem niet zelf het initiatief (dit geld ook voor dingen. Leg deze een dag of meerder dagen in de wei indien mogelijk).
Als je paard wat gewend is aan je aanwezigheid ga je zelf ook initiatief nemen. Wandel eens naar je paard toe en laat hem je nogmaals goed bekijken en ruiken. Geef het paard de tijd jou aan te raken. Als het paard dat doet, raak hem dan nu ook zachtjes aan. Kriebel wat met je vingers op de plaats waarmee hij jou vingers heeft aangeraakt.
Afhankelijk van paard tot paard kan tussen de verschillende stappen veel of zeer weinig tijd zitten.
Leer vervolgens je paard dat het geen probleem is overal aangeraakt te worden. Aai je paard daarbij met ferme doch rustige bewegingen die een herhalend patroon vormen. Begin op een plaats waar ze zeker bent dat het paard het zal toestaan. Van daar uit ga je verder werken naar het volledige lichaam. Denk aan plaatsen als oren ed. Sla niets over. Til ook de staart op. Blijf rustig maar ferm aaien en breidt de oppervlakte uit. Als je paard ongerust wordt of het niet zo graag heeft, blijf dan even aaien daar en ga al aaiend terug naar de plaats waar het wel geaccepteerd wordt. Ga regelmatig, maar niet te vaak achter elkaar terug naar die plaats en probeer de grens langzaam te verleggen. Doe dit tot het paard overal aanraking accepteert en niet (veel) protest meer vertoont.
Indien mogelijk heeft het de voorkeur om in vrijheid te werken. Maar als je hier niet veel ervaring mee hebt is het verstandig van op zijn minst een leidtouw vast te houden met 1 hand.
Wil je leren hoe je op een goede manier in vrijheid gaat werken met je paard aan dergelijke problemen, neem dan zeker contact op. Dan kom ik het bij je aanleren.
Sensibilisatie is het tegenovergestelde en is een probleem waar veel mensen mee kampen.
Kort gezegd is dit het gevoeliger maken van het paard voor signalen die je geeft als communicatie.
Belangrijk hierbij is dat je paard zeer zeker de afgesproken signalen begrijpt. Zie hiervoor “communicatie op de grond” of “communicatie in het zadel” om de communicatie op een vriendelijke manier tot stand te brengen.
Als je een paard op een lichtere druk hetzelfde wil laten doen zijn er een paar dingen die je kan doen.
Om te beginnen stap je het beste af van repeterende bewegingen zoals het tikken van de flanken of het geven van korte rukjes aan de teugel. Dit zijn goede technieken om het paard te desensibiliseren. Niet om het paard gevoeliger te maken. Bijkomend kan je nooit op het juiste moment de release geven bij dergelijke bewegingen. Dit komt omdat je vaak kort de druk lost. Als je dan de druk lost op het moment dat het paard het goede doet, betekent dit al niets meer voor het paard. Dus weg met repeterende bewegingen.
Wat je wel doet is beginnen met enorm lichte druk en deze druk houden (afhankelijk van het paard kan het nodig zijn de druk al dan niet langzaam op te bouwen, maar meestal is dit onnodig). Je houdt de druk tot het paard in de juiste richting handelt. Dat betekent dat als je wil dat je paard achterwaarts gaat, je heel lichte druk geeft op de afgesproken plaats en je die houdt tot je paard zijn lichaamsgewicht naar achteren plaatst, of een stap naar achter zet, of eender wat anders dat erop duidt dat het paard achterwaarts denkt. Daarop geef je de release (dit is het ONMIDDELLIJK laten vallen van alle gegeven druk). De volgende keer houdt je het iets langer vast tot je een stapje dichter bij het gewenste resultaat komt.
Belangrijk hierbij is dat je altijd met zeer lichte druk begint (je kan je paard niet leren wijken voor lichtere druk dan je geeft). Dat je indien noodzakelijk de druk langzaam opbouwt. Dat je onmiddellijk release geeft als het paard het juiste doet.
Dit is dus kort gezegd een eerste voorbeeld van een voorbereidend commando.
Als je later wil overgaan naar een stemcommando of gebaar gebruik je dit voorbereidende commando.
Paardenproblemen 